لاجورد نیلی با ذرات پیریت 2.9 گرم

لاجورد یا لاپیس لازولی سنگی با سختی 5 – 5.5 است که به “سنگ آبی” نیز مشهور است. نام رایج لاتین آن لاپیس لازولی است که Lapis به معنی سنگ و Lazuli معنای آبی آسمان نیلی را می دهد. لاجورد را ایرانیان باستان ” لاژورد ” می گفتند که اعراب به دلیل محدودیتهای زبانی خود آنرا لاجورد گفتند. “ورد” در قسمت پایانی این کلمه نیز احتمالا از “برد” که در زبان بختیاری به معنای سنگ می باشد گرفته شده است.

لاجورد مجموعه‌ای از کانی‌های متفاوت است. ناخالصی کانی پیریت، که به صورت نقاط طلایی یا برنزی در این سنگ دیده می شود باعث جلوه بیشتر آن شده است. البته این مقدار نباید بیش از حد باشد. هرچه رگه های سفید کلسیت در این سنگ بیشتر باشد ارزش آن پایین تر میرود. به طور کلی بهترین نوع سنگ لاجورد مربوط به معدن بدخشان افغانستان و رنگ آبی کاربنی است. لاجوردهای اصل دارای ناخالصی کلسیت و پیریت و غیره بوده و رنگ آنها اغلب تمام یک نواخت نبوده و خال‌ها یا سایه ناهمانگی های رنگی در سطح آن نیز مشاهده میشود.

تحلیل های باستان شناسی در مورد مهره های یافت شده از سنگ لاجورد به ما می گوید که تجارت این سنگ در دوران باستان همانند یک کالای شأن زا و تجملی بین ثروتمندان بوده است. در گذشته علاوه بر جنبه تزیینی و شأن زا بودن سنگ لاجورد نزد ثروتمندان، کاربردهای دیگر آن را در رنگرزی پارچه، لعاب و نقاشی ظروف سفالی، کاشی سازی داشته و از خواص لاجورد در درمان و پزشکی استفاده های متعددی می شده است.