موزانایت برلیانی مخراجی 3.4 میلیمتر

موزانایت (Moissanite) اولین بار توسط آنری مواسان شیمیدان فرانسوی (Henri Moissan) در سال 1893 هنگامی که در حال تحقیق در دهانه شهاب‌‌سنگی کانیون دیابلو آریزونا بود کشف شد. ابتدا وی تصور میکرد که آنها الماس هستند ولی یک سال بعد وی متوجه شد که بر خلاف الماس که از کربن خالص تشکیل شده است، یافته هایش دارای فرمول شیمیایی SiC یا سیلیکون کارباید می باشند. البته ادوارد گودریچ آچسون دو سال قبل از این کشف سیلیکن کارباید مصنوعی را در آزمایشگاهش سنتز کرده بود. در سال 1905، کانز از انجمن علمی CIAAW به افتخار مواسان، این کانی را موزانایت نامگذاری کرد.

موزانایت نوعی سیلیکون کارباید با سختی 9.25 است. رنگ‌ها در مویزنیت می توانند محدوده گسترده ای داشته باشند و در بازه I-J-K از معیار درجه بندی رنگ الماس قرار بگیرند. موزانایت در شکل طبیعی خودش بسیار نادر است تا جایی که برخی دانشمندان معتقداند موزنایت منشا خارج از کره زمین را داراست. تمامی مویزنیت های در بازار ساخته شده در آزمایشگاه هستند و نمونه های طبیعی در طبیعت بسیار کمیاب و در اندازه های بسیار ریز هستند.

نام هایی چون الماس روسی، الماس موزانایت، الماس مصنوعی و.. اشتباه و فریبکارانه است. هرچند اولین موزانایت های مصنوعی از روسیه ساخته شده اند و ممکن است یک لقب باشد ولی بسیاری از افراد اطلاعی از مویزنیت نداشته و دیده شده که اغلب به اشتباه تصور میکنند موزانایت نوعی الماس است که از روسیه استخراج شده و یا نام دیگر الماس است.