زمردهای روسیه و تاریخچه آنها

در دنیای زمرد، معادن کلمبیا حکمفرماست. هیچ منطقه دیگری از جهان تا به حال به این کیفیت و کمیت سنگ هایی که از آن “جنگل های آند” بیرون آمده اند، تولید نکرده است. با این حال زمردهای خوب در تعدادی از نقاط دیگر در سراسر جهان از جمله برزیل، افغانستان، پاکستان، زامبیا، زیمبابوه و روسیه وجود دارند. در فهرست بلندبالای کشورهای تولیدکننده زمرد، روسیه یکی از مرموزترین کشورها برای تجارت و مصرف کنندگان است. زمردهای روسیه در اوایل قرن نوزدهم در کوه های اورال یافت شد. مالیشوا ” Malysheva “ مشهورترین این ذخایر و بزرگترین تولید کننده زمرد در جهان در آغاز جنگ جهانی اول بود. در دوران اتحاد جماهیر شوروی، این ذخایر ملی شد و به جای زمرد ، بریلیم استخراج شد.

تاریخچه زمرد روسیه

روسیه به دنبال کشف ذخایر معروف زمرد ، الکساندریت و فناکیت در سال 1830 در منطقه رودخانه توکووایا (Tokovaya) در اطراف مالیشوا به منبع مهم زمرد تبدیل شد. گزارشات حاکی از این است که زمردها برای اولین بار در دسامبر 1830 در این منطقه توسط یک دهقان زغال سوز به نام ماکسیم کوژونیکوف، در سواحل رودخانه توکووایا، در نزدیکی محل فعلی روستای ایزمرود (زمرد)، که درست در جنوب مالیشوا قرار دارد، پیدا شد. کوژونیکوف در ریشه های آشکار یک درخت واژگون شده، تعدادی سنگ سبز در شیست میکای فرسایش یافته پیدا کرد که آنها را به کارگاه گوهرتراشی سلطنتی در یکاترینبورگ برد. کاوش سیستماتیک دولت بلافاصله آغاز شد و اولین کشف “رسمی” زمرد در 23 ژانویه 1831 انجام شد.

آنچه امروزه به عنوان ذخایر مالیشوا شناخته می شود در سال 1833 کشف شد و استخراج معدن آن در سال 1834 آغاز شد. نام اصلی آن به افتخار ماریا، دختر تزار نیکلاس اول، Mariinskoje بود. استخراج معدن تا اواسط دهه 1850 ادامه یافت، زمانی که طی معدن کاری با آبهای زیرزمینی مواجه شدند . از دهه 1860 کار معدنچیان به طور پراکنده ادامه یافت. در سال 1899، ذخایر مالیشوا به یک شرکت انگلیسی-فرانسوی، معادن زمرد جدید اورال، اجاره داده شد، که تا آغاز جنگ جهانی اول در سال 1914، روی این ذخایر را کار می کرد.

به گفته شوارتز و همکاران (2002)، معدن مالیشوا در این زمان بزرگترین تولید کننده زمرد در جهان بود. بسیاری از بهترین نمونه‌های زمرد و اسکندریت که در موزه تاریخ طبیعی لندن به نمایش گذاشته شده‌اند دارای برچسب‌هایی هستند که مربوط به اواسط قرن نوزدهم است و منشأ آن از مالیشوا است. نمونه هایی که در سایر کلکسیون‌های کانی های معدنی در کلاس جهانی به نمایش گذاشته شده اند نیز از اواسط قرن 19 و اوایل قرن 20 از مالیشوا تهیه شده اند. پس از انقلاب بلشویکی اکتبر 1917، ذخایر زمرد در سال 1919 ملی شد و در سال 1923 توسط سازمان سنگهای قیمتی دولت شوروی تصرف شد. معدن ماریینسکوجه در سال 1924 بازگشایی شد. در سال 1926 به افتخار یک قهرمان انقلابی بلشویک، میخائیلوویچ مالیشِو ، که در سال 1918 در دفاع از قطار زرهی در برابر حمله سواره نظام سفید روسیه کشته شد، معدن/ذخایر Mariinsky به Malysheva تغییر نام داد.

زمرد مالیشوا

مالیشوا در 56 یا 98 کیلومتری جاده شمال شرقی یکاترینبورگ، سومین شهر بزرگ روسیه قرار دارد. در تابستان، این مسیر 1.5 تا 2 ساعت رانندگی است، در حالی که در زمستان کمتر از یک ساعت است زیرا پس از یخ زدن زمین، مسیر مستقیم تری در دسترس است. شهر مالیشوا در چند کیلومتری Asbest، همچنین یک شهر معدنی بزرگ (به ویژه برای آزبست، که نام شهر از آن گرفته شده است) فاصله دارد. معدن زمرد مالیشوا درست خارج از یکاترینبورگ در منطقه کوه اورال روسیه واقع شده است. این منطقه که مرز بین اروپا و آسیا را تشکیل می دهد، غنی از نظر کانی های گوهری از جمله منابع اصلی الکساندریت و گارنت دمانتوید است. زمردهای اورال با کانی های معدنی متعددی مشخص می شوند که در فرآیند رشد زمرد رخ می دهد. علاوه بر فلوگوپیت، اینکلوژنهایی از تالک، ترمولیت، اکتینولیت، آپاتیت، فلوریت، فناکیت، کریزوبریل، تورمالین، مونازیت، کرومپیکوتیت، روتیل، تیتانیت، آناتاز ذکر شده است. بلورهای زمرد محصور شده در کوارتز یا پلاژیوکلاز حاوی اینکلوژنهای کمتری هستند و فست های آنها صاف تر و براق تر است.

معدن زمرد روسیه از استخراج تا بهره‌ بردای

معدن زمرد مالیشوا از سال 1831 مورد استخراج واقع شده است. در حالی که این معدن برای زمرد و الکساندریت در دوره تزار استفاده می شد، در زمان اتحاد جماهیر شوروی، مالیشوا عمدتا برای بریلیم کار می شد که زمرد و الکساندریت یک محصول جانبی بودند. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، تلاش‌هایی برای استخراج سنگ‌های قیمتی انجام شد، اما تا حد زیادی ناموفق بود. معدن مالیشوا بر روی یکی از مهم ترین ذخایر زمرد در جهان ایجاد شده است – توده کانه معدنی نوع شیستی به طول 1.4 کیلومتر که در سال 1833 کشف شد و تا سال 1996 به عنوان یک معدن روباز و زیرزمینی کار می کرد. ذخایر زمرد معدن مالیشوا در بخش شمالی میدان زمرد اورال قرار دارد که به طور کلی به طول 25 کیلومتر از شمال به جنوب امتداد دارد. باور بر این است که معدن مالیشوا حاوی 80 درصد از ذخایر زمرد شناخته شده میدان زمرد اورال است.

معدن مالیشوا ، زمرد، انواع رنگ بریل ، کریزوبریل، فناکیت، توپاز و سیترین تولید کرده است. الکساندریت، نوع گوههر گرانبها کریزوبریل که به نام تزار روسیه الکساندر دوم (1818-1881) نامگذاری شده است، برای اولین بار در این منطقه یافت شد. محصولات دیگر شامل سرپانتین، فلورسپار و بریل غیر گوهری (صنعتی) بود. بررسی‌های فنی مستقل نشان می‌دهد که مالیشوا پتانسیل تولید میکای فلوگوپیتی و تالک را به عنوان محصول فرعی صنعتی استخراج سنگ‌های قیمتی را نیز دارد. بین سال‌های 1956 و 1971، دولت شوروی یک عملیات روباز در مقیاس بزرگ برای استخراج بریل به منظور استخراج بریلیم، که جزء حیاتی صنایع هسته‌ای و دفاعی اتحاد جماهیر شوروی بود، توسعه داد. توسعه یک معدن زیرزمینی در مقیاس بزرگ در سال 1965 آغاز شد که در ابتدا بر استخراج بریل و بعداً زمرد متمرکز بود. به عنوان یک نتیجه از نقش خود به عنوان تامین کننده کلیدی یک کالای استراتژیک مهم در طول جنگ سرد، شوروی سرمایه گذاری هنگفتی را در مالیشوا انجام داد – میراث آن زیرساخت های زیرزمینی و سطحی قابل توجه در مقیاسی است که در بین معادن سنگ های قیمتی جهان غیرمعمول است.

مالیشوا در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990 تولید کننده مهم زمرد و الکساندریت بود. طی سال‌های 1987 تا 1993، مالیشوا به طور متوسط 225000 تن مواد را با عیار متوسط ct/ton 46.7 فرآوری کرد و در آن دوره 3.35 میلیون قیراط در سال راف زمرد تولید کرد. تولید الکساندریت جزئیی از این رقم بود، اما زمرد و الکساندریت مالیشوا با کیفیت گوهری در بازار و تقاضای آن شهرت و مقبولیت داشت. عملیات استخراج معادن زیرزمینی در معدن مالیشوا در ژانویه 1995 پس از فروپاشی نظام اقتصادی شوروی متوقف شد. در سال 1999، حقوق استخراج معادن به Zelen Kamen (ZK)، CJSC، یک سرمایه گذاری مشترک روسیه و ایرلندی واگذار شد. زیرساخت معدن زیرزمینی و سطحی تا زمان ورود ” Tsar Emeralds “، یک شرکت مدیریت بین‌المللی که از سال 2004 در معدن سرمایه‌گذاری کرد، بر اساس «مراقبت و نگهداری» حفظ شد. با وجود مدیریت حرفه ای وارد شده از خارج از مرزهای کشور به این منطقه، مقامات محلی به دلیل احتلافات تعصبی ، قرارداد و مجوز ZK (و در نتیجه تزار امرالد) را در اوایل سال 2008 لغو کردند، و آن را به یک شرکت کهربا دولتی تقریباً ورشکسته از کالینینگراد ارائه کردند. شرکتی که هیچ کس انتظار تولید زمرد توسط آنها را نداشت!

در پایان سال 2015، تقریباً کل مدیریت معدن مالیشوا جایگزین شد و اوگنی واسیلوسکی به عنوان مدیر منصوب شد. تیم جدید هم اکنون تجهیزات مدرنی قرار داده و تغییرات عمده ای چه از نظر اکتشاف ،استخراج و جلوگیری از معدن کاری غیر قانونی انجام داده است.

بزرگترین زمردهای یافت شده در روسیه

بهترین زمردهای روسیه، هم از نظر اندازه و هم از نظر ارزش، می توانند با زمردهای سایر نقاط جهان برابری می کنند. زمرد 32750 قیراطی Miner’s Glory که توسط P.P. Bebenov در نوامبر 1989 در عمق 255 متری، بسیار قابل توجه است. این بزرگترین نمونه در تاریخ معادن زمرد روسیه است. کشف مهم دیگر زمرد 5860 قیراطی (1172 گرم) است که در آگوست 1993 یافت شد.

منابع: Emeralds of the Urals Russian Emerald Presentation :Gemologist, Warren F. Boyd