اوپال کامون (Common Opal) چیست؟

اگر اوپال را به خاطر بازی رنگارنگ آن می شناسید، ممکن است از دیدن دیگر سنگهای اوپالی که این پدیده را نشان نمی دهند، گیج شوید. بنابراین نکته ای که باید بدانید این است که دو نوع اصلی اوپال وجود دارد: گرانبها و معمولی (کامون).

اوپال معمولی (به انگلیسی کامون Common) ، که گاهی اوقات به عنوان “پُچ potch” شناخته می شود، نوعی اوپال است که درخشش و “بازی رنگ” که در اوپال گرانبها دیده می شود را نشان نمی دهد. احتمالا دلیل نامگذاری “معمولی” برای آن همین باشد. دلیل عدم بازی رنگ در اوپال کامون میتواند عدم کافی بودن گوی های سیلیسی، بسیار کوچک بودن اندازه آنها یا آرایش بسیار نامنظم آنها جهت ایجاد بازی رنگ باشد. با این حال، اوپال کامون در رنگ‌های زیبا و متنوعی وجود دارد که شامل طیف وسیعی از رنگهای ملایم و کمرنگ زیبا است.

اوپال کامون در جواهرات تجاری یا طراحان معمولا دیده نمی شود. یک دلیل آن این است که به طور گسترده شناخته شده نیست. با این حال بدلیل قیمت پایین آن می توان قطعات زیبایی را با قیمت هایی که هر کسی می تواند خریداری کند ، تهیه کرد.

اوپال کامون در کجا وجود دارد؟

اوپال کامون به صورت ذخایر کوچک متعددی وجود دارد و در سراسر جهان یافت می شود. در ایران نیز اوپال کامون یافت شده است . بیشتر اینها حاوی اوپال با رنگهای نه چندان جالبی مانند سفید مایل به زرد یا قهوهای مایل به زرد هستند. اما، ذخایر کوچکی از اوپال کامون با رنگی شگفت انگیز امروزه در مناطق ذکر شده در زیر تولید می شود.

پرو به خاطر اوپال معمولی اش در رنگ های پاستلی صورتی، آبی و سبز معروف است. این ها اغلب به صورت مهره ها و دامله های کوچک تراش داده می شوند.

ایالت اورِگِن ، اوپال معمولی زیبایی را در رنگ های آبی، صورتی و زرد تولید کرده است. بسیاری از چوب‌های سنگ‌شده که در زیر خاکسترهای آتشفشانی اورگن یافت می‌شوند، چوب اپالیزه شده هستند.

نوادا اوپال بسیار رایجی تولید می کند که از رنگ سفید روشن تا زرد کره ای متغیر است. اینها گاهی اوقات حاوی دندریت های سیاه و خزه ای هستند. بسیاری از نمونه ها فلورسنت هستند و در زیر یک لامپ فرابنفش درخشش سبز روشنی تولید می کنند. بسیاری از اوپال های نوادا پس از استخراج در معرض ترکهای ریز و تغییر رنگ قرار می گیرند.

مکزیک یک اوپال کامون بنفش منحصر به فرد به نام “مورادو morado” تولید می کند که می توان آن را به شکل دامله های زیبایی تراش داد. بسیاری از اوپال های آتشین استخراج شده در مکزیک را می توان “اوپال معمولی” در نظر گرفت زیرا فاقد رنگ بازی هستند.

استرالیای غربی یک رادیولاریت به نام موکایت (Mookaite) تولید می کند که اغلب اوپالین است. از آن برای تولید کابوشن‌های رنگارنگ، مهره‌ها و سنگ‌های تامبل شده طرح‌دار در رنگ‌های سفید، خرمایی، زرد، قرمز و مارونی استفاده می‌شود. برخی از چوب بادام زمینی تولید شده در استرالیای غربی اوپالین است.

کنیا اوپال کامون را در طیفی از رنگ های سبز زیتونی تولید می کند. اغلب آن را تامبل کرده و یا دامله تراش می دهند.

اوپال کامون فلورسنت

بیشتر اوپال ها در زیر یک لامپ فرابنفش فلورسانس ضعیفی دارند. با این حال، برخی از نمونه ها به شدت فلورسنت هستند. یکی از مناطقی که اوپال با فلورسانس بسیار قوی تولید می کند، دره ویرجین در نوادا است که نمونه های زیادی از آن با فلورسانس سبز خیره کننده می درخشند.

علت این فلورسانس وجود مقادیر کمی اورانیوم در اوپال نسبت داده شده است. در دهه 1950، سازمان زمین شناسی ایالات متحده از سنگ ها در سراسر منطقه دره ویرجین نمونه برداری کرد و دریافت که بسیاری از آنها، از جمله برخی از اوپال ها، اورانیفروس هستند. بیشتر نمونه ها حاوی مقادیر کمی اورانیوم بودند، اما برخی از نمونه ها حاوی 0.12 درصد وزنی اورانیوم بودند.

چوب اوپالیزه شده (Opalized Wood)

در هنگام سنگی شدن چوب، دیواره های سلولی با یک کانی معدنی یا شبه کانی جایگزین می شود و حفره های سلولی معمولاً توسط همان مواد پر می شوند. رایج ترین ماده جایگزین/پرکننده، نوعی کوارتز میکروکریستالی است که به نام کلسدونی شناخته می شود. کلسدونی نوعی مواد معدنی است که بسیاری از چوب ها را در جنگل سنگ شده مشهور جهانی آریزونا حفظ کرده است.

در کمتر مواردی، مواد جایگزین اوپال است. چوب سنگ شده از این نوع به عنوان چوب اوپالیزه شناخته می شود. چوب جایگزین شده با کلسدونی را می توان با استفاده از چند آزمایش رایج از چوب جایگزین شده با اوپال جدا کرد یا می توان آن را برای شناسایی به آزمایشگاه فرستاد. تست های تشخیصی شامل سختی Mohs، وزن مخصوص و ضریب شکست نقطه ای است. مقادیر جداسازی در جدول زیر نشان داده شده است.