اوپال اغلب برای بهبود بازی رنگ یا تقویت دوام آن بهسازی می شود. روش های رنگرزی یا اشباع سازی به طور خاص به راحتی برای اوپال ها و سایر مواد آمورف متخلخل به کار می روند.
لابراتوار گوهر شناسی Lai Tai-An در تایپه دو اوپال آتشین را از یک فروشنده محلی برای شناسایی دریافت کرد: یک دامله بیضی شکل 14.49 قیراطی (23.80 × 15.27 × 9.12 میلی متر؛ شکل 1، سمت چپ) و یک تراش کوشن 1.09 قیراطی (7.64 × 7.64 × 7.64 × میلی متر؛ شکل 1، سمت راست)، هر دو با نمایش رنگ مشخص مطابق تصاویر. هر دو قرائت ضریب شکست نقطه ای RI حدود 1.45 دادند. مشاهده با میکروسکوپ گوهرشناسی و تجزیه و تحلیل با طیفسنج FTIR/Raman ساختار مورد انتظار برای اوپالهای طبیعی را نشان داد. غلظت رنگ نارنجی در اطراف برخی از حفره های سطحی نیز مشاهده شد که نشان دهنده بهسازی می بود.
اما واضحترین سرنخ، اثر غوطهور شدن نمونه دامله در آب در دمای اتاق در طول شب بود (شکل 2). آب رنگ نارنجی به خود گرفت و این به این معنیست که رنگ آنها محلول در آب بود. این اثبات برخلاف رنگ اعمال شده ای بود که Renfro و McClure (2011) در مقاله ای اوپال های هیدروفن ارغوانی رنگ شده را مورد بررسی قرار دادند و در آن مورد، رنگ اوپال با جوهری ثابت و بدون پس دادن رنگ بود.
جالب اینکه خود نمونه پس از خارج شدن از آب رنگ بسیار کمتری نشان داد (شکل 24). این نتیجه ساده نیاز به احتیاط را هنگام خرید اوپال های آتشین، حتی آنهایی که رنگ طبیعی دارند، تاکید میکند. تغییر رنگ به عنوان یک شوک برای هر مشتری از همه جا بی خبری است که این ماده رنگ شده را بدون افشای فروشنده خریداری کند!
توضیحات تکمیلی: این روش تشخیصی فقط برای برخی نمونه های اپال آتشین که بدین صورت رنگ شده اند قابل اجراست و پس ندادن رنگ ، همیشه به عنوان عدم بهسازی نمی باشد. بدیهی هست که بررسی های میکروسکوپی و طیف سنجی های پیشرفته جهت تعیین وجود/عدم مواد رنگی مصنوعی لازم است.
منبع:
GIA.edu : Gems & Gemology, Fall 2013, Vol. 49, No. 3